If you break it, you own it

Ik ben ook Brit, niet uit vrije keuze: ik ben er geboren. In een buitenwijk van Manchester in 1964, toen het Pond nog tien gulden waard was (nu minder dan 2,50). Ik ben ook een beetje Brit omdat mijn meest moederlijke overgrootmoeder geboren is in het V.K. in het toen Ierse, nu Noord-Ierse Newry. Zij had een schotse moeder. Verder was mijn vader van 1980 tot 2000 met en Engelse getrouwd en ik heb er  veel vakanties doorgebracht. Tenslotte heb ik een jaar in Londen gestudeerd, en gewerkt aan een proefschrift over de herstructurering van de kleding en textielindustrie. Ik heb overigens nooit mijn Britse nationaliteit geactiveerd. Ik heb nooit een paspoort gehad en zal het ook niet meer aanvragen. Ik heb vier keer de belofte en eed op de Nederlandse grondwet afgelegd.

 The eyes have it

Ik heb vaak stelling ingenomen over Brexit, als niet-stemgerechtigde brit, en als pro-Europese politicus. Ik ben natuurlijk zo’n cosmopolitische elite-mens, dus mijn objectief belang is bij open grenzen, samenwerking en een sterk Europa. Andere mensen hebben andere belangen of percepties, maar ik ervaar al 55 jaar de voordelen van een open en sterk Europa. Het mag wat mij betreft nog sterker.

Maar het is zover. De Engelsen hebben zonder enig twijfel en voorbehoud in meerderheid gekozen voor de Tories, en daarmee voor Brexit. Er is geen greintje twijfel over: onafhankelijke conservatieven hebben het niet gered, de nieuwe partij Change UK heeft het niet gered, overlopers naar de LibDem hebben het niet gered en de LidDem heeft als enige remain partij ook geen indruk gemaakt. Er is niet betekenisvol tactisch gestemd. The eyes have it. De Engelsen willen dat Brexit gets done. Daar heeft Johnson, ondanks alle campagnetrucs, mandaat voor.

Simply done

Dat Brexit zo eenvoudigweg “done” is, is overigens een illusies. Maar illusies zijn de voeding van de politiek. Er is nog steeds geen beeld van hoe de relatie UK met de EU moet worden na 2020, en evenmin een beeld van de relaties tussen de UK en de rest van de wereld. De illusie is nu een tegenstrijdige combinatie van bescherming en vrijhandel. Verder zal de UK, net als Noorwegen als Zwitserland, in een staat van permanente onderhandeling met de EU staan omdat er altijd wel grensvragen en gemeenschappelijke vragen zullen spelen. De EU is nog niet van de voorpagina af.

Schots en scheef

Ik zeg bewust Engels, want in Wales heeft het wankelmoedige Labour een royale meerderheid. De SNP hebben 48 van de 59 Schotse zetels, en de Republikeinen (SF, SDLP, Alliance) met 10 van de 18 zetels een meerderheid in Noord-Ierland. Het is een kwestie van enkele jaren dat Noord-Ierland voor aansluiting voor Ierland kiest. De Schotten hebben zowel politiek als moreel een mandaat voor een referendum om daarmee het Unieverdrag van 1707 in te trekken. Nu komt de eenheid van de Unie aan de orde.

Samen sterker

Nu de stemmen geteld zijn, geldt voor Boris Johnson en zijn kornuiten het adagium: “If you break it, you own it”. Ze zijn volledig politiek eigenaar van de oorzaak en de gevolgen. De kiezer mag zich over vijf jaar weer uitspreken. Ik observeer nu (en op verzoek ben ik beschikbaar voor lezingen), en zet me in voor het welzijn van de inwoners van de nu 27 lidstaten, die samen sterker zijn. Verder ben ik vanaf heden dan maar ook een Ier.