Trots op Nederland

Hypotheek op Cultuur

Er is toch iets opmerkelijks aan de hand. Als je je afkeert van de vreemdeling en het abjecte fundamentalisme van de ander, dan zou je verwachten dat er meer trots is voor de eigen cultuur en het eigen landschap. In het verleden ging nationalisme vaak gepaard met het koesteren van de eigen muziek, het in stand houden van natuurgebieden en het realiseren van grote werken. Zo hebben we als troost nog een concertgebouw, een ongerept berggebied of fraaie autobaan te danken aan een regime dat uiteindelijk weinig goeds voor de hypotheekrenteaftrek beloofde. In 1945 was de hypotheekrente aftrek nog intact, maar er stonden niet veel intacte woningen meer in Duitsland.  Kortom, ik begrijp niet de ratio om een symphonisch orkest dat zo bekwaam is in het uitvoeren van de joods-christelijke componist Gustav Mahler naar strijkorkest formaat terug te bezuinigen. Waarbij na het wegbezuinigen van de vaste bespeler een oer-hollandse musical als Petticoat de huur niet meer kan opbrengen.

Gelders Landschap

Als je trots bent op Nederland dan  koester je ook het landschap. Gelderland ontleent zijn identiteit aan een landschap: brede stromen door het laagland, maar ook het dramatische reliëf van de stuwwallen van Ubbergen tot Hattem en van Wageningen tot Barchem. Ik heb in alle ernst een landheer (laarzen, manchesterbroek, vest en baret) horen spreken over de ontberingen bij het beklimmen van het Winterwijks plateau, komend uit de zompige vlakte van Zelhem. Mijn hart gaat altijd kloppen als ik Nijmegen nader van het noorden. En dan is er de Veluwe: het Nationaal park als draaischijf van de Nederlandse ecologische hoofdcultuur, en daarom heen: beschut fietsen en verstoppertje spelen in het coulisselandschap. Kortom, het realiseren van nationale landschappen is meer dan het koesteren van de leefomgeving van de Korenwolf, het gaat om onze eigen geschiedenis.

Gelderse worst

Op campagne in de moderne tijd hoor je nog wel eens dat de Gelderse identiteit mensen worst zal wezen. Over Gelderse Worst gesproken: die is vooral groot geworden op de toonbank van de Hollandse Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam (ook bekend als HEMA). De Gelderse Eenheids Worst bestaat dan ook niet als zodanig, hij wordt in Oss gemaakt. Maar deze benaming is een twijfelachtig genoegen. Je wilt niet weten wat er in die worst zit. Ik ga liever voor een lekkere biefstuk naar Ter Weele in Oene. Ter Weele heeft de koe nog omhelsd.

Nestbevuilers

Nu is extremisme vaak een reactie op het verval van eigen normen en waarden. Nu is D66 vaak verweten dat het met een verderfelijk individualisme de eigen normen en waarden heeft onder­graven. Het koesteren van gedeelde waarden is echt in de eerste plaats een taak van de leiding van de insti­tu­ties. Als de Katholieke kerk zijn gezag ondergraaft door enerzijds een reactionaire opvatting te huldigen over sexualiteit en anderzijds pedofilie onder haar eigen voorgangers te dulden, dan is het niet opmerkelijk dat de kerk aan gezag inboet. Als een Universiteit in Nijmegen die vroeger Katholiek heette enerzijds van haar personeel verlangd de Katholieke grondslag te respecteren, maar anderzijds een soft-pornoster inzet om middels “sexistische, heteronormatieve en racistische” filmpjes studenten te werven, dan kweek je toch een vreemd beeld. Het is dan ook opmerkelijk dat een VPRO lid als Liedeke Plate dit Katholieke instituut moet zuiveren van dit (eigen) normovertredende uitwas. Ik hou van mijn vrouw trouwens, en ze ziet er op haar 46ste nog steeds goed uit.

Hysterisch Museum

Niet dat ik pleit voor een Nationaal Historisch museum.  Die drinkbeker mag Gelderland aan zich voorbij laten gaan nadat directeur Schilp er een gifbeker van had gemaakt. Het was toch te vrezen dat de geschiedenis vooral een Hollandse geschiedenis zou worden, dat terwijl Gelderland een hertogdom is dat terug gaat tot 1389 en toen nog tot Krefeld in Duitsland liep. Het was sowieso een grensgebied waar Franse wapenmakers, Hessische Joden en Westphalische handelaren zich vestigden.

Onze Taal

Wel pleit ik voor het koesteren van onze taal. Ik hoor soms dat ik moeilijk schrijf. Sorry, maar ik probeer ook de mogelijkheden van het Nederlands te ontdekken. Want trots zijn op Nederlands is ook trots zijn op het Nederlands. Wie niet trots is op zijn taal kan niet vragen van anderen de taal te leren. Maar dat verplicht ook Nederlanders het Nederlands volop te benutten. Ter overpeinzing weet u hoeveel worden we hebben om onze woede uit te spreken: boos, woest, ziedend, nijdig, pissig, laaiend, furieus, gebelgd, getergd, tierend, en dat is nog maar het begin. Knettergek is onze taal.