Mijn Loopbaan
Mijn Studie
In 1983 ga ik studeren. In Utrecht, Sociale Geografie. Wennen aan Nederland zal niet meevallen, het motto “doe maar gewoon dan ben je al gek genoeg” verhoudt zich moeilijk met mijn grootstedelijke jeugd, de internationale inslag van Brussel en de zeer gepolitiseerde samenleving die België in die tijd was. Ik wordt ook in Nederland meteen actief in het regiobestuur van D66, in die dagen een partij die leegloopt. Ik ben nog betrokken bij de oprichting van de JD in 1985, maar zal me die jaren vooral bezighouden met studentenverenigingen. Ik word lid van BITON, leer de veelzijdigheid van Nederland kennen, van vrijgevochten gereformeerden tot losgeslagen katholieken. Ik ben bestuurlijk actief binnen de gezelligheidsverenigingen en binnen de faculteit. Ik vind het vooral leuk om mensen bij elkaar te brengen, maar ik werk graag vanuit een visie. Soms ben ik daar wat hoekig cartesiaans in, als ik overtuigd ben van de consistentie van mijn opvattingen geef ik weinig ruimte aan andere ideeën. Gaandeweg leer ik polderen en bindend leidinggeven. Studeren gaat me makkelijk af. Ik ben vooral geïnteresseerd in industriële herstructurering en technologische innovatie. Mijn scriptie schrijf ik over Europees technologiebeleid. In 1985 bezoeken we de DDR en in 1987 de mislukte planning van de Parijse buitenwijken. Ik beken me definitief tot het sociaal-liberalisme.
Mijn Promotie
In 1988 studeer ik af en krijg ik de kans om in het net begonnen Erasmus programma als proefkonijn naar de beroemde London School of Economics te gaan. Het is elke dubbeltje omdraaien in het dure Londen. Ik koet zelfs een kamer met een nachtbrakende Griek delen, totdat ik een vriendin krijg die in de beurshandel goede bonussen verdient. Ik hou me eerder bezig met discussies over marxisme in het algemeen en Thatcher in het bijzonder. Om alles te rechtvaardigen begin ik een promotie over de globalisering van de kleiding en textielindustrie. Van 1989 tot 1991 zal ik Noord Engeland, Twente, Lotharingen, Vlaanderen en Noord Frankrijk met een oude Peugeot doorkruisen, daarmee 300 fabrieken bezoekend en telkens gesprekken met ondernemers over hun angsten, hun ambities, hun betrokkenheid bij hun gemeenschap of hun bevlogenheid voor mode en creatie. Soms kom ik na de deurwaarder langs. Ik promoveer in 1992 in Utrecht, cum laude op de globalisering van de Europese kledingindustrie.
Mijn Werk
Ondertussen ben ik in 1991 aan de slag gegaan als stafmedewerker internationale zaken bij de ondernemersvereniging voor mode en interieur. In mijn eerste week hebben we al een bezetting van anti-bont activisten. De oorlog in Joegoslavië, waar veel bedrijven productie uitbesteden maken het meteen spannend. Het zijn jaren van afbouw en verplaatsing van productie naar Oost-Europa. Ik organiseer en begeleid handelsmissies naar de Baltische Staten, Oekraïne en Bosnië. Ik behartig de Nederlandse belangen in Brussel en leer de Hongaren polderen. In 1995 wordt ik directeur economische zaken van de brancheorganisatie en raak ik betrokken bij de CAO’s. Ik sta aan de basis van een gedragscode kinderarbeid, zet een overleg milieu en veiligheid op, onderhandel mee bij het verpakkingsconvenant. Ik zit in VNO-NCW commissies. Het zijn jaren waarin ik het sociale overleg leer kennen, actief polder en de frisse wind van Paars I voel. Het zijn ook jaren waarin ik de merites en de grenzen van de marktwerking leer kennen.
Weer D66
Inmiddels ben ik naast dit veldwerk basiskapitalisme weer actief binnen D66. Eerst met Gerrit Ybema als mentor in de werkgroep Financiën en Economische zaken. Op het voorjaarscongres in 1994 word ik gekozen in de landelijke programmacommissie. Van die commissie word ik voorzitter in 1997, en zo kan ik nog een CPB doorrekening meemaken en het programma op het voorjaarscongres van 1998 verdedigen. Met een nieuwe programmacommissie, met o.a. Erik van Buiten, Constantijn Dolmans, Floor Kist, Dirk Kramer, Gerard Bos, Ingrid van Engelshoven en Rob de Wijk gaan we in 1998 aan de slag. We hebben de wens om het genre te vernieuwen in 2001 presenteren we het kortste programma aller tijden: D66 in 800 regels. Tevens ook zeer internetproof (voor de tijd van de PDF). Het mag niet baten. D66 verliest de verkiezingen en ik word ook geen lid van de Tweede Kamer, na een dramatische campagne waarin Pim Fortuyn wordt vermoord. Ik doe nog een poging lijsttrekker voor de Eerste Kamer te worden. Dat lukt op 30 stemmen na, net niet.
Ondernemer en Lector
Inmiddels heb ik een eigen bedrijf opgestart om me weer bezig te houden met technologische innovatie en internationale samenwerking. In 2003 krijg ik een opdracht van het Ministerie van Economische Zaken en van de Europese Commissie. Daarna ga ik me geheel richten op het opzetten van samenwerkingsprojecten rond nieuwe materialen, met bedrijven als Akzo, Tencate, Vlisco, Airbus en Alsthom. Daarnaast doe ik interim-opdrachten voor regionale overheden, zoals het Innovatieplatform Twente, Brabantstad en de Stadsregio Arnhem Nijmegen, maar ook voor de Regio Noord-Frankrijk, Veneto en Vastragotaland. In 2004 word ik ook Lector aan de Saxion Hogeschool in Enschede. Mijn bedrijf krijgt een omvang van zes medewerkers, en wordt een kweekschool voor jong talent vaak beginnend vanuit een stage, een enkele keer vanuit een uitkering. Een medewerker komt uit Lithouwen een andere uit Italië.
