Coalitie Gelderland Schrapt Natuur?

Ik krijg vragen van mensen op twitter en SMS over het coalitieakkoord. In deze eerste uren vooral over natuur. Het beeld is ontstaan dat we natuur gaan schrappen. Dat gaan we inderdaad doen. Het is niet leuk om te horen en het is zeker niet leuk om te zeggen. Maar dat gaat gebeuren, en wel zo.

In het kader van het voltooien van de Ecologische Hoofdstructuur en het realiseren van Natura 2000. Zou in Gelderland nog 11.000 ha natuur moeten worden gerealiseerd tot 2018. Daarvoor is ongeveer een investering van 350 Mln Euro voor aankoop en 550 Mln voor inrichting nodig en vervolgens ongeveer 90 Mln Euro per jaar onderhoud. Dat geld krijgen we sinds het Regeerakkoord niet meer van het Rijk. We kunnen het uit de Nuon gelden financieren maar dat is toch een forse aanslag. Daar is in Gelderland, dat kun je betreuren, geen politieke meerderheid voor.

Kortom in de 11.000 nog aan te leggen natuur moet geschrapt worden. Leuker kunnen we het maken, maar let op het gaat om nog aan te leggen natuur. Nog aan te kopen of nog in te richten. Het manifest van de natuurorganisaties hebben gepleit voor een verdere realisatie van 1600 ha natuur. Daar kunnen we wellicht de middelen en de methodes nog voor bij elkaar schrapen.

wat zijn daarbij de principes:

Ten eerste blijft het huidige bestemmingsplan gelden voor de 9400 Ha grond die niet EHS worden. Er mogen dus geen bedrijfsterreinen of woonwijken in gebouwd, tenzij de gemeente een bestemmingsplan wijzigt. Maar daar ben u als inwoner van een gemeente zelf bij. Ook zullen veel gebieden onder bijzonder landschappen vallen, dat wil zeggen dat de landschappelijke elementen gekoesterd worden. Daar zal D66 scherp op letten in de gelderlse Staten.

Ten tweede zijn er nu gebieden die of in de EHS vallen of onder Natura 2000 dan wel onder de Kaderrichtlijn Water.  Voor elk geldt weer eigen regels en beheersvormen. Om te komen tot 1600 ha wordt er gestapeld: alleen de gebieden die alle drie de kaders voorkomen worden ontwikkeld. Van kleine gebieden wordt oo de EHS status ontnomen. Vervelend, maar de kosten voor beheer van kleine gebieden zijn heel hoog. Je kunt beter (voor plant, dier en portemonnaie) aaneengesloten gebieden hebben. Bovendien de kleine gebieden doen neit mee aan de EHS. Ze verbinden niets.

Ten derde is het beleid grotendeels gedaan door terrein op te kopen, te ruilen en in te richten. Er is daarbij ook vaak de verkeerde grond gekocht (om te ruilen), en sons is het maar e vraag of er ooit grond beschikbaar komt om mee te ruilen. D66 pleitte in de campagne voor een strategie om meer met agrariers en vooral particuliere grondbezitters te werken. Het beleid van de laatste jaren heeft natuur en landbouw tegen elkaar opgezet, en ongeacht je voorkeur heeft de tegenstelling al helemaal weinig voortgang bewerkstelligt. Door samen te werken in plaats van aan te kopen kan er meer natuur voor minder geld worden gerealiseerd.

Er is ook gezegd over het akkoord dat het meer ruimte geeft voor ondernemen. Dat is deels een logisch gevolg van het voorafgaande. Als 9400 ha wordt bestemd voor natuur (de zgn. shaduwwerking) dan kun je niet verwachten dat eigenaren gaan investeren in die grond. Geen fruitbomen, of heggen en als hele bedrijven verplaatst moeten worden geen diervriendelijke stallen of biologische landbouw. 

Daarnaast is er ook nog een doorwerking. Binnen een straal van 3 km van een Natura 2000 gebied zijn beperkingen aan landbouw en overig ondernemerschap. dat betekent dat de helft van het rivierengebied op slot gaat of een autodealer aan de rand van Harderwijk geen deur aan de zuidkant kan aanhouden.  Opmerkelijk is de sloot op een industrieterrein die zonder overleg met de aanpalende bedrijven in de EHS werd getrokken.  De consequentie dat chemische stoffen niet meer gebruikt mochten worden en dat een vergunning vor verbouwing werd afgewezen.  Het akkoord zegt wel: ruimte voor (innovatieve) ondernemers van goede wil, maar strenge controle voor degenen die menen zich ales te kunnen permiteren.   

In de beperking schuilt de meester. De coalitie pleit voor een beleid dat terug gaat tot de kern. Het gaat in eerste instantie om het behoud van landschap en biodiversiteit. Daarbij mag een afweging van belangen plaats kunnen vinden en geen sluipende onteigening aan de hand van de flora en faunawet. Het doel vande EHS as niet een interrail systeem voor zwijnen en herten, maar het beschermen van soorten. Dat moet je op een regionaal niveau monitoren en niet in aantallen kikkers per ondiepe plas.   Natuurbeschermen kan niet zonder draagvlak. Vertrouwen in de kracht van mensen in het buitengebied is beter dan imperialisme van stedelingen.  

We hebben de kiezers nooit rozentuinen beloofd, maar we willen evenmin verzanden in brandnetelvelden.